ارزیابی اثرات بهداشتی ناشی از pm۲.۵ در هوای شهر مشهد در سال ۱۳۹۲

چکیده زمینه و هدف: ذرات معلق هوا یکی از آلاینده های اصلی هوا در مناطق شهری است که معمولاً از منابع مختلفی مانند اگزوز خودروها، فرایند احتراق صنعتی و یا از تبدیل ثانویه آلاینده های گازی تولید می شوند و باعث بیماری های تنفسی، قلبی-عروقی و مرگ ومیر می شوند. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی اثرات بهداشتی ناشی از pm2.5 در هوای شهر مشهد در سال 1392 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی اثر غلظت pm2.5 بر سلامت شهروندان مشهدی با استفاده از 3-2-3- air qتعیین گردید. ایستگاه های انتخاب شده جهت سنجش آلودگی هوا در این مطالعه شامل 4 ایستگاه صدف، سجاد، دانشگاه و خیام بودند. در مجموع تعداد داده های جمع آوری شده از این ایستگاه ها 6995 بود. درنهایت با استفاده از این مدل تعداد کل مرگ ومیرها، بیماری های قلبی-عروقی و بیماری های تنفسی منتسب بهpm2.5  برآورد شد. یافته ها: نتایج نشان داد که فصل سرد بالاترین میزان آلودگی را داشت و در بعضی موارد میزان pm2.5 از میزان استاندارد بیشتر شده بود. همچنین نتایج نشان داد که تعداد موارد کل مرگ ومیر، مرگ ناشی از بیماری قلبی-عروقی و مرگ ناشی از بیماری تنفسی به ترتیب 331، 263 و 32 بوده است. نتیجه گیری: جهت برآورد دقیق میزان خطر نسبی، بروز پایه و جزء منتسب باید مطالعات اپیدمیولوژیک جامع تری در سطح کشور انجام شود تا مقادیر دقیق تری از این شاخص ها به دست آمده و میزان مرگ ومیر با صحت بیشتری محاسبه گردد. واژه های کلیدی: pm2.5، آلاینده هوا، استاندارد اولیه، مشهد